Francuscy producenci samochodów zdobyli do tej pory tytuł Europejskiego Samochodu Roku aż 16 razy i zajmują pierwsze miejsce pod względem liczby nagrodzonych aut. Na drugim miejscu są Niemcy, którzy zdobyli 14 tytułów a na trzecim Włochy z wynikiem 12 nagród. W tym roku jest szansa na kolejny, 17 już tytuł dla Francuzów.
European Car of the Year jest międzynarodową nagrodą, której historia rozpoczęła się w 1964 roku. Obecnymi organizatorami nagrody są Auto (Włochy), Autocar (Wielka Brytania), Autopista (Hiszpania), Autovisie (Holandia), L’Automobile Magazine (Francja), Stern (Niemcy) i Vi Bilägare (Szwecja). Komisja konkursowa składa się z dziennikarzy motoryzacyjnych z magazynów w całej Europie.
Wielkość reprezentacji z każdego kraju opiera się na wielkości rynku motoryzacyjnego w kraju i przemyśle samochodowym. Nie ma żadnych kategorii ani zwycięzców w klasie – deklarowanym celem jest znalezienie „jednego, decydującego zwycięzcy” spośród wszystkich rywalizujących samochodów.
W tym roku European Car of The Year może znowu zdobyć Peugeot, tym razem z modelem 508. To zupełnie nowa jakość w segmencie D i nowy rozdział w historii marki. Jest również duża szansa dla Alpine A110 a na liście finalistów mamy także model Citroen C4 Aircross. Konkurencja ze strony Francji jest więc bardzo silna.
Wśród francuskich samochodów nagrodzone zostały:
Citroen GS, Citroen CX, Citroen XM
Peugeot 504, Peugeot 405, Peugeot 307, Peugeot 308, Peugeot 3008
Renault 16, Renault 9, Renault Clio, Renault Scenic, Renault Megane i ponownie Renault Clio,
Zestawienie nagród i modeli do 2018 roku.
Marka | Kraj | Liczba zwycięstw | Modele |
Renault | Francja | 6 | 16 (1966); 9 (1982); Clio (1991); Scénic (1997); Mégane (2003); Clio (2006) |
Peugeot | Francja | 5 | 504 (1969); 405 (1988); 307 (2002); 308 (2014); 3008 (2017) |
Citroën | Francja | 3 | GS (1971); CX (1975); XM (1990) |
Simca | Francja | 2 | 1307-1308 (1976); Simca-Talbot Horizon (1979) |
Francja razem | 16 | ||
Mercedes-Benz | Niemcy | 1 | S-Class (1974) |
NSU | Niemcy | 1 | Ro 80 (1968) |
Porsche | Niemcy | 1 | 928 (1978) |
Opel | Niemcy | 5 | Kadett (1985); Omega (1987); Insignia (2009); Ampera (2012); Astra (2016) |
Volkswagen | Niemcy | 4 | Golf (1992); Polo (2010); Golf (2013);[8] Passat (2015) |
Audi | Niemcy | 2 | 80 (1973); 100 (1983) |
Niemcy razem | 14 | ||
Fiat | Włochy | 9 | 124 (1967); 128 (1970); 127 (1972); Uno (1984); Tipo (1989); Punto (1995); Bravo/Brava (1996); Panda (2004); 500 (2008) |
Alfa Romeo | Włochy | 2 | 156 (1998); 147 (2001) |
Lancia | Włochy | 1 | Delta (1980) |
Włochy razem | 12 | ||
Ford | USA | 5 | Escort (1981); Scorpio (1986); Mondeo (1994); Focus (1999); S-Max (2007) |
Chevrolet | USA | 1 | Chevrolet Volt (2012) joint candidate with Opel/Vauxhall Ampera[9] |
USA razem | 6 | ||
Nissan | Japonia | 2 | Micra (1993); Leaf (2011) |
Toyota | Japonia | 2 | Yaris (2000); Prius (2005) |
Japonia razem | 4 | ||
Rover | Anglia | 2 | P6 (1964); SD1 (1977) |
Austin | Anglia | 1 | 1800 (1965) |
Anglia razem | 3 | ||
Volvo | Szwecja | 1 | XC40 (2018) |
No ale jak to :-)? Niemcy tak kiepsko? Audi 2 nagrody??
Szanowna Redakcja znowu pisze „z rekordową ilością nagród”.
Przecież nagrody są policzalne, to nie mąka.
Poddaję się. W ramach protestu rozważę pozbycie się dwóch C5.
Bardzo ciekawe zestawienie, nie tylko pod kątem osiągnięć francuskich marek bo te są rzeczywiście imponujące, lecz także ileż to bardzo znanych samochodowych marek odeszło do historii i to w sensie dosłownym, bo już nie istnieją, a miały przecież samochody, które były laureatami konkursu Car of the Year. Dotyczy to szczególnie dwóch marek brytyjskich Rover i Austin, a także francuskiej Simca oraz niemieckiego NSU (notabene Ro80 z 1968 r. był samochodem z silnikiem Wankla!). Również marka z pięknymi tradycjami jak Lancia pod egidą Fiata teraz ledwo zipie. Ale twarde prawa rynku, a może też i nieraz jakieś bliżej niepoznawalne koncepcje rozwoju… Czytaj więcej »